Leiderschap

LEIDERSCHAP

Het gras was bijna op, het hooi nog niet geleverd en we kregen een aanbod om de paarden tijdelijk elders te stallen. Sinds vorig jaar wonen wij en de paarden in Zweden zoals jullie wellicht al weten.

We hadden al een paar keer geprobeerd om een wandelingetje buiten te maken, maar de paarden waren best wel moeilijk te hanteren. Mijn dochter ging dan met de super makke pony en ik met mijn jonge en onervaren zeebonk Otis en we keerden altijd snel weer terug omdat het zo’n ongecontroleerd zooitje werd.

Tsja en nu? We moesten echt acuut naar die weide ! Ik heb mezelf vanochtend gemotiveerd om de wandeling naar de nieuwe weide alleen met Otis te maken. We waren nog maar halverwege de straat en toen kwamen we een brievenbus tegen. Mega-eng die dingen (aldus Otis). Hij wilde omdraaien en stoppen met de wandeling en had totaal geen zin meer om mee te gaan.

Vanwege de opleiding die ik nu volg bij dressuur natuurlijk Natural Horsemanship instructeur heb ik wel enige handvatten nu om stress te laten afvloeien en er voor te zorgen dat alles veilig blijft. Maar toch heb je een stukje overtuigingskracht nodig…en die komt van binnen uit.

Bijna was ik terug gegaan en twijfelde ik aan mijn leiderschapskwaliteiten. Eigenlijk een patroon dat ik ook herken van mezelf in een baan. Ik neem de leiding en iedereen begint naar mij te kijken…wat doen we nu en hoe moet het? En ik haakte vroeger af want ik werd er zenuwachtig van en gaf het op.

Ik heb door gezet en Otis ook! Zo trots op de jongen….want na dit incident bij de brievenbus heeft hij geen 1 keer heftig gereageerd op spannende dingen en had hij het vertrouwen dat ik het wel zou weten en ik eigenlijk ook.